“OSMANLI’YA VEDA” İSİMLİ ESERİNDE TARİHÇİ “YILMAZ ÖZTUNA”DAN GÜNCEL MÜTHİŞ TESPİTLER..

“İttihat ve Terakki ile Türkiye’de pek kötü bir particilik hayatı başlamıştır. Bizans devri partizanlığına benzer bir particilik anlayışı zamanımıza kadar sürüp gelmiştir. Karşı partilerin mensupları birbirlerine adeta aynı vatanın insanları olduklarını unutarak muamelede bulunmuşlardır en ağır ithamları reva görmüşlerdir… Hemen akabinde siyasetle uğraşanlar ve en kötüsü ordu (bile) ikiye ayrılmıştır. Balkan savaşında İttihatçı ve muhalif subaylar birbirlerine vatan haini muamelesi yapmışlardır.

1908 den sonra korkunç ve iğrenç bir demagoji devresi de açılmış ve zamanımıza kadar Türk umumi efkarı (kamuoyu)na hakim olmuştur... İlmi ortamın düşük olduğu, ilmi kriteryumun teşekkül edemediği, ilim adamlarının devamlı siyasi baskılarla korkutulup sindirildiği Türkiye’de söz daima ayağa düşmüş ve hayati meselelerin sokakta konuşulmasınaalışılmıştır.

İnhitat (çöküş) çağlarında “VakayiHayriye” den önce nasıl “ulema” denen müderrisler (o günün akademisyenleri) çok defa yeniçerilerle işbirliği yapıp yalan yanlış fetvalarla umumi efkarı yanıltmışlarsa 1908 den sonra başka bir tip “ulema” zümresi zuhur etmiştir. Eskileri gibi sahalarında otorite olmaktan pek uzaklarda bulunan bu müderrisler, ilmi kendisiyasi şahsi ve hissi maksatlarına alet ederek modern fetvalar verip ortalığı bulandırmışlardır…

Türkiye’nin inhitatı ve bir türlü kendine gelememesi ve dünya milletleri arasında layık olduğu yeri alamamasında bu gibi faktörlerin rolü sanıldığından da mühimdir.(SAYFA : 248;249)